Thermische centrales

Thermische centrales zijn elektriciteitscentrales die elektriciteit genereren uit warmte. Deze warmte kan op verschillende manieren geproduceerd worden. Een bekende, maar steeds minder toegepaste, manier is de verbranding van fossiele grondstoffen zoals steenkool of aardgas. Kerncentrales behoren ook tot de thermische centrales. Hetzelfde geldt voor elektriciteitscentrales die biomassa of afval (in een afvalverbrandingsinstallatie) verbranden. Of het gaat bijvoorbeeld om zonnewarmte die opgevangen wordt in zonthermische installaties of aardwarmte van voldoende hoge temperatuur.

Bij het vak TB142E wordt ingegaan op de inrichting, werking en analyse van diverse thermische centrales, zoals aardgascentrales, warmtekrachtcentrales (WKC), kerncentrales, zonthermische centrales (Concentrated Solar Power, CSP) en afvalverbrandingsinstallaties (waste-to-energy).

Bij thermische centrales wordt vaak gesproken over het thermisch vermogen van zo'n installatie. Met het thermisch vermogen wordt de hoeveelheid warmtetoevoer bedoeld waarop de installatie ontworpen is. Deze warmtetoevoer is de hoeveelheid warmte die per tijdseenheid vrij zou komen als de toegevoerde brandstof verbrand wordt, m.a.w.: het thermisch vermogen van een installatie is de hoeveelheid brandstof die per tijdseenheid door deze installatie verwerkt wordt maal de stookwaarde van deze brandstof.

Bij het rekenen aan thermische centrales wordt vaak gebruik gemaakt van massabalansen. Ook moet rekening worden gehouden met de chemische reacties die optreden in een thermische centrale.