Langzame koolstofkringloop


De hoeveelheid koolstof opgeslagen in sedimentgesteenten is vele malen groter dan de hoeveelheid koolstof in de snelle koolstofkringloop, nl. ongeveer 500 maal zo groot. Enerzijds is die koolstof gevangen als kerogen, fossiel koolstof in gesteente met een concentratie die meestal lager is dan 1 massa%, anderzijds als kalksteen, CaCO3.

De langzame koolstofkringloop betreft de verwering van rotsen en de opbouw van kalksteen:
  1. kiezel (silicate rock): een complex materiaal dat CaSiO3 bevat en langzaam verweert door een reactie met CO2 uit de lucht: CaSiO3 + CO2 → CaCO3 + SiO2.
  2. het zo ontstane calciumcarbonaat (CaCO3) en siliciumoxide (SiO2) lossen langzaam op in water en komen uiteindelijk in zee terecht
  3. in de oceanen bouwen schelpdieren hun schelpen op uit het opgeloste calciumcarbonaat en siliciumoxide
  4. de schelpdieren sterven, hun schelpen worden sedimentafzetting en uiteindelijk kalksteen
  5. door geologische processen komen na miljoenen jaren de kalksteenafzettingen aan de oppervlakte, en begint de verwering.
De processen in de langzame koolstofcyclus spelen zich af op een tijdschaal van honderdduizenden tot vele miljoenen jaren.

Laatste wijziging: 12-10-2022
Creative Commons-Licentie
Deze publicatie valt onder een Creative Commons licentie. Zie hiervoor het colofon.