Eco-indicator 95

De Eco-indicator 95 en zijn opvolger de eco-indicator 99 zijn ontwikkeld om de resultaten van een LCA uit te kunnen drukken in één getal in plaats van het resulterende milieuprofiel dat volgens de standaardprocedure verkregen wordt.

Voor de berekening van de Eco-indicator 95 worden de bijdragen aan de verschillende milieuthema’s berekend zoals bij de standaard LCA-methode, waarna deze waarden genormaliseerd worden en na weging opgeteld worden tot de Eco-indicator score (Min. VROM (2000)^w). De normalisatie vindt plaats door de berekende bijdragen aan de milieuthema’s te delen door de bijdragen aan deze milieuthema’s van een gemiddelde Europeaan in een jaar. Voor de weging van de verschillende milieuthema’s is bij de Eco-indicator 95 gekozen voor de Distance-to-target methode waarbij de ‘target levels’ gedefinieerd zijn op basis van wetenschappelijke informatie en zodanig gekozen zijn dat ze voor elk milieueffect vergelijkbaar ernstige schade veroorzaken. De weegfactoren zoals toegepast in de Eco-indicator 95 zijn weergegeven in onderstaande tabel.

Milieueffect	Weegfactor
Versterkt broeikaseffect	2,5
Aantasting ozonlaag	100
Verzuring	10
Eutrofiëring	5
Zomersmog	2,5
Wintersmog	5
Pesticiden	25
Zware metalen naar de lucht	5
Zware metalen naar water	5
Kankerverwekkende stoffen	10

De genormaliseerde en gewogen scores op de verschillende milieuthema’s worden uitgedrukt in Eco-indicator-punten en kunnen vervolgens opgeteld worden tot de Eco-indicator 95-score. Hoe hoger de score, hoe groter het milieueffect. Bij de ontwikkeling van de Eco-indicator 95 zijn voor honderd veel voorkomende materialen en processen scores voor de Eco-indicator 95 bepaald.